In verbinding blijven. Hoe doe je dat?

Ken je dat? Iemand maakt een vervelende opmerking: je krimpt in elkaar, gaat in de aanval of blijft verbijsterend staan. Je gaat uit contact, bent boos of teleurgesteld. Waarna vaak een pijnlijk gevoel van zelfafwijzing volgt, in de trant van ‘Ik ben niet goed genoeg’ of ‘Ik kan het niet’. Om vervolgens je nog meer naar de ander te richten in plaats van naar binnen, naar jezelf. Jammer! Want door je aandacht naar binnen te keren, wordt de pijn zachter. Dat maakt het zoveel makkelijker om in verbinding te blijven met de ander en samen een oplossing te zoeken voor de ontstane situatie, waardoor je meer plezier en geluk in je werk en leven ervaart. 

Vooral op de ander gericht zijn 

In mijn praktijk Jetten Coaching & Consultancy kom ik regelmatig mensen tegen die erg gericht zijn op anderen om zich goed te voelen, om geluk en erkenning te krijgen. Dat is op zich niet zo verwonderlijk. In het gezin van herkomst leren we onze aandacht te richten op onze ouders. Deze externe gerichtheid is nodig, want we zijn afhankelijk van hen voor onze levensbehoeftes. Als onze ouders echter niet in staat zijn geweest om op al onze kind behoeftes in te gaan, nemen we uit zelfbescherming onze toevlucht tot verdringing van onze eigen gevoelens, vaak zonder dat we dat weten. We verbannen pijnlijke gebeurtenissen naar het onbewuste en hoeven zo onze eigen pijn niet te voelen. Maar die gevoelens blijven wel in ons lijf en geest aanwezig en gaan op een gegeven moment om aandacht vragen.

Verdringing als overlevingsstrategie

Vaak merk je die verdringing als je door een opmerking of gebeurtenis hevig geraakt wordt of juist onderkoeld reageert. Of als je een pijnlijke opmerking of voorval vergoelijkt. Je weet wat er is gebeurd, maar je denkt dat het weinig impact op je heeft. Mensen zeggen dan dingen als: “Andere mensen hebben het veel erger gehad dan ik”. Je ziet ook mensen die zich verzetten tegen het pijnlijke gevoel door te zeggen “Zo was het nu eenmaal” of “Dat is al zo lang geleden; ik ga geen oude koeien uit de sloot halen”. 

Angst voor afwijzing 

Een trigger van pijnlijke gevoelens kan een geliefde zijn die je afwijst. Of, de media staat er vol van, mensen die niet of wel gevaccineerd zijn. Het zorgt voor allerlei psychologische processen in onze samenleving van uitsluiting in plaats van insluiting en verbinding. Je kunt je aandacht naar buiten, op hen dus richten door boos op hen te zijn. Daar is op zich niets mis mee. Je voelt wat je voelt en als die boosheid niet gevoeld mag worden, dan zorgt dat alleen maar voor verharding en zelfafwijzing. Maar blijf er niet in hangen, want dan merk je dat er meer mogelijkheden zijn en kan werkelijke verandering beginnen.

Pijn is onderdeel van de reis

We hebben de neiging om nare gevoelens weg te drukken en positieve gevoelens te bekrachtigen. We denken dat we zo het geluk en erkenning vinden. De sleutel van geluk is echter dat we accepteren dat alle gevoelens er mogen zijn, waarbij accepteren niet betekent dat je er altijd even blij mee bent. Als je je negatieve gevoelens afwijst, wijs je eigenlijk een deel van jezelf af. Dat versterkt een negatief zelfbeeld. Zoals Lisette Thooft, spreekster en auteur van magazines als Happinez en vele boeken over lichaamsbewustzijn, laatst zei in een interview: “Pijn is onderdeel van de reis”. 

Je kunt bij pijnlijke gevoelens je aandacht beter eerst naar binnen richten, want je boosheid komt immers uit je zelf. En je dan afvragen welke behoefte onder dat pijnlijke gevoel ligt. Wat wil er eigenlijk geheeld worden? Kijk met vriendelijkheid en zelfliefde naar je boosheid, dan word je zachter. Zodra het zachter in jou wordt, kun je makkelijker in verbinding blijven met de ander en samen kijken naar nieuwe mogelijkheden. 

Lijden is het gevolg van niet weten wie je bent 

In een interview hoorde ik Jan Geurtz zeggen, een auteur die gespecialiseerd is in verslavingen en het prachtige boek ‘Verslaafd aan de liefde’ heeft geschreven, dat “lijden het gevolg is van niet weten wie je bent”. “Hij vertelt dat innerlijke groei naar geluk begint als je meer gaat reflecteren en merkt dat er een patroon is in je lijden”. In mijn woorden: als je steeds meer wordt wie je in feite bent, voel je des te gelukkiger. Daar sluit ik me volledig bij aan. 

Meditatie voor meer verbinding met jezelf én de ander 

Hieronder vind je een mooie meditatie van Jan Geurtz om minder je zelfafwijzing te voeden, waardoor het na een tijdje oplost. Het is ook een fijne meditatie om de dag mee te beginnen als je wat uit balans bent. Door vriendelijker met jezelf om te gaan wordt het makkelijker om bij jezelf te blijven en in contact te zijn met de ander. Begin met 5 min per dag, bij voorkeur op een vast tijdstip.

• Zoek een plek waar je niet wordt gestoord.
• Zorg dat je comfortabel zit, maar wel met een rechte rug zodat je aandachtig en alert blijft.
• Houd bij voorkeur je ogen open en ontspan je.
• Ervaar bewust alle geluiden om je heen, voel de grond onder je voeten, je gevoelens in je lijf en je gedachtes. 
• Je bent je telkens bewust van wat je aan het doen bent. Terwijl je inademt weet je dat je inademt en dat geldt ook voor het uitademen.
• Je aandacht is lichtjes gericht op je buik bij elke ademhaling. Forceer niets, blijf gewaar bij alles wat er om je heen of in je geest zich voordoet. Alles mag er zijn, je hoeft helemaal niets te veranderen.
• Blijf zo’n 5 tot 10 minuten zitten en rek je dan uit.
• Hoe voel je je nu? Hoe voelt het in je lijf?

Wil je ook meer in je kracht staan?

Merk je dat je net wat meer nodig hebt om in je kracht te komen, zodat je met meer plezier, voldoening en resultaat kan functioneren in je leven en werk? Ik ben je klankbord en help je daar graag bij. Samen werken we aan het realiseren van je persoonlijke en professionele ambities. 

Neem contact op.

Samen kijken we wat je nodig hebt.

Foto: Fauxels / Pexels

Foto: Darrel Und / Pexels